Nënshkrimi pak ditë më parë në Romë nga kryeministrat Giorgia Meloni dhe Edi Rama i një marrëveshjeje që parashikon ndërtimin e kampeve në Shqipëri për emigrantët afrikanë që mbërrijnë në Itali përveçse po shkakton reagime të forta në Tiranë për shkak të propagandës që po ushtrohet. Por të vërtetat kanë dalë në dritë nga Roma. Ekspertët kanë treguar se marrëveshja po përdoret politikisht. Ata kanë treguar dhe mashtrimin e kryeministrit Rama që nuk ka treguar me kohëqëndrimin. Rama flet për 28 ditë, por Palazzo Chigi flet se qëndrimi i tyre në protokollin e nënshkruar shkon deri në 18 muaj. Për të treguar prapaskenat e marrëveshjes, ka folur Silvia Albano, gjyqtare e seksionit të imigracionit në gjykatën e Romës, përveçse eksperte në këtë temë, është edhe një nga magjistratët që sipas të gjitha gjasave në muajt në vijim do të thirret të vendosë për zbatimin e marrëveshjes që duhet të çojë në Shqipëri, për procedurat e përshpejtuara kufitare, deri në 36 mijë emigrantë të shpëtuar nga anijet italiane në një vit.
Advertisements
Marrëveshja e vështirë për t’u zbatuar
Sipas gjyqtares së njohur italiane kjo marrëveshje është vështirë për t’u zbatuar. “Siç qëndron, protokolli i nënshkruar mes Italisë dhe Shqipërisë më duket i vështirë për t’u zbatuar. Duhet një ligj ratifikimi nga Parlamenti. Dhe pastaj do të shohim. Unë imagjinoj se do të ketë një mori apelesh për të cilat do të duhet të vendosim. Dhe nëse nuk ka ligj ratifikimi që përcakton përjashtimet nga kuadri rregullator kombëtar i parashikuar nga ky protokoll, ne do të mund ta marrim parasysh vetëm atë ”, u shpreh Silvia Albano. Nga ana tjetër ajo shpjegon dhe procedurat. “Do të duhet të shohim. Vetëkuptohet që ndryshimet në ligj në çdo rast duhet të jenë në përputhje me direktivat evropiane. Nga sa kemi mundur të lexojmë, në realitet nuk ka shumë në këtë protokoll. Ajo që është thënë në vend të kësaj paraqet disa pika kontrasti me rregulloret në fuqi. Duke filluar nga ato që përcaktojnë procedurat për aplikimet për azil që mund të bëhen në territorin e Shtetit Anëtar, në kufi, në ujërat territoriale dhe në zonat e tranzitit. Dhe Shqipëria nuk bie në asnjë nga këto opsione për Italinë”. E pyetur se cila nga pikat pikat e tjera të protokollit ka dyshime për legjitimitetin ajo tha se: Ka disa pika kritike. Do të kufizohesha në nënvizimin e më të dukshmeve të rregulluara nga konventat ndërkombëtare si e drejta e azilkërkuesit për të qëndruar në shtetin anëtar gjatë shqyrtimit të kërkesës, kompetenca e selisë së policisë dhe e zyrës së policisë kufitare për pranimin e kërkesave, Nuk mund të konsiderohet si e tillë ngritja e komisioneve territoriale për azilin në prefektura, zbatueshmëria e procedurave kufitare vetëm për aplikimet e propozuara në kufi dhe në zonat e tranzitit dhe në Shqipëri. Dhe pastaj është problemi i kompetencës së gjyqtarëve të seksioneve të specializuara. Ligji kërkon gjyqtarin e vendit ku është i ndaluar azilkërkuesi dhe në këtë rast nuk ka gjyqtar të vendit. Natyrisht, nëse ndalimi nuk vërtetohet brenda 48 orëve, migranti duhet të kthehet në Itali”.
Advertisements
Marrëveshje e paligjshme
Përveç Silvia Albanos, Paolo Bonetti, profesor i së drejtës kushtetuese në Universitetin Bicocca të Milanos, thotë se ka pak siguri për marrëveshjen me Shqipërinë. Një nga këto ka të bëjë me nevojën për një kalim parlamentar. Ajo që parashikohet në protokollin mes Italisë dhe Shqipërisë sjell ngarkesa në financa, do të kërkojë ndryshime në ligj, ndërhyn në juridiksion dhe marrëveshja sigurisht ka karakter politik. Të gjitha hipotezat se neni 80 i Kushtetutës parashikon kalimin nga një ligj autorizimi në ratifikimin e miratuar nga Kuvendi. Përndryshe ka shkelje të qartë të Kushtetutës. Vërtet, thjesht lexoni artikullin 80 i cili është shumë i qartë”, tha ai. Nga ana tjetër profesori italian i ka quajtur mashtrime se marrëveshja ka lidhje me atë të viteve ‘95. “Është mashtrim. Marrëveshja e vitit 1995 ndërmjet Italisë dhe Shqipërisë, e cila iu nënshtrua ratifikimit, kufizohet në bashkëpunimin për çështjen e migracionit dhe neni 19, të cilit i referohet qeveria, parashikon një marrëveshje specifike për hyrjen e punës sezonale nga shqiptarët. Nuk ka lidhje me temen e sotme. Dhe në çdo rast çdo marrëveshje e re që parashikon ndryshime në ligj, juridiksion dhe barrë financiare duhet të kalojë nga autorizimi parlamentar në ratifikim, pak mund të bëhet”, u shpreh profesori italian. Në fund ai kërkoi që të lihen mënjanë deklaratat dhe intervistat politike. “Le të lëmë mënjanë deklaratat dhe intervistat politike dhe t’i përmbahemi tekstit të protokollit edhe pse tani për tani duket si një kuti e madhe për t’u aktivizuar sipas nevojës dhe për gjëra të ndryshme. Për shkak se ajo nuk është e vetë-zbatueshme, kërkon një marrëveshje të mëvonshme, të cilën e parashikon vetë marrëveshja, dhe nxjerrjen e rregullave kombëtare të shpallura tashmë nga Presidenca e Këshillit”, u shpreh Paolo Bonetti.
Zyrtari i PE nxjerr ‘zbuluar’ Ramën
Edhe Pietro Bartolo, anëtar i Parlamentit Europian tha në një intervistë se marrëveshja e Italisë me Shqipërinë për emigrantët është propagandë politike nga e cila Shqipëria nuk përfiton asgjë. “Besoj se ky traktat është i paligjshëm dhe nuk besoj se i bën mirë Shqipërisë dhe nuk besoj se klasa politike në Shqipëri mund të pranojë këtë marrëveshje që shkel të drejtat e njeriut për emigrantët. Është një marrëveshje që nuk qëndron në këmbë, që nuk bën pjesë në vlerat tona, s’e mbështesim këtë qasje qoftë të Italisë dhe të qeverisë shqiptare ndaj duhet të reflektojmë”, tha ai.